zondag 9 januari 2011

Naar Dronten













De hele week heb ik al lopen dubben; ga ik zaterdag wel of niet mee naar Dronten met Herman. Zijn vriendin krijgt haar nieuwe Carbon Strada die dag. Meer dan 200 kilometer is het, ik kan last van mijn knie krijgen en de weersberichten zijn niet echt geweldig: stormachtige windstoten en regen. Wel warm, zo'n 10 graden. Maar het avontuur trekt en natuurlijk ga ik. Vrijdag nog maar eens een andere achterband proberen. De 40 marathon racer is wel snel, maar heeft weinig grip in de winter en geeft niet veel comfort. Hiervoor heb ik de Furious Fred gehad. Lekkere snelle band, maar helaas te vaak lek. Vlak voor Cycle Vision heb ik hem eraf gegooid: geen risico. Mijn oog viel pas op een vergelijkbare band: de Sammy Slick. Eeen semi-slick dus, bedoelt voor mountainbikers die veel op de verharde weg rijden. Ik neem hem in de mooie maat 54 breed. Breder geeft risico op aanlopen in de wielkast. Sammy heeft een antilekstrook en Joe Racer sealant moet de rest doen.
Zaterdagochtend 5 uur gaat de wekker. Inpakken, ontbijten en even over 6 rijd ik in het donker weg. De provinciale weg heeft heerlijk glad asfalt en er is nog geen auto te bekennen dus ik zoef over het snelle asfalt naar de pont in Beusichem die om half 7 zijn eerste afvaart heeft. Herman laat weten dat hij nu pas wegrijdt en geeft mij een voorsprong van pak 'm beet 40 minuten. Zo kan ik rustig peddelen om mijn knie te sparen. Via Doorn klimmen naar Maarn. In de afdaling 55 per uur: geweldig. Na Maarn duik ik het donkere bos in en heb ik veel aan mijn extra airstream lamp. Ik rijd ondanks de 10 graden toch met mijn wintervizier. Tijdens het klimmen begint de zijkant wat te beslaan maar verder geen centje last van condens, zelfs niet als ik door de mistflarden rijd. Voorbij Amerfoort zit Herman me al op de hielen. Bij Nijkerk de polder in richting Zeewolde. Om 8.55 sta ik voor onze favorite koffieplek: de Hema in Zeewolde. Ik zit al aan de koffie als Herman aankomt. We hebben bar veel belangstelling terwijl deze fiets hier toch in de buurt gemaakt wordt. Om half 10 weer weg en precies een uur later rijden we de fietsen de Velomobiel-werkplaats in. Het is druk, goed teken. Er worden veel fietsen verkocht. Aan mijn fiets hoeft niet veel te gebeuren: alleen even de sporing controleren en die was perfect. Mooi werk want ik had thuis de sporing al aangepast. Als de fiets van Astrid mooi op maat staat kunnen we na het middag-uur weer vertrekken. Na 200 meter is Astrid niet gerust op een aanlopend geluid van de ketting. Nu zijn we nog dichtbij dus: terug! Ymte kan niks vinden als hij trapt. Astrid gaat weer zitten en wat blijkt: de klittenbandflappen van de schoenen komen tegen de body ! De schaar erin en we gaan weer. Het zal een zware tocht worden: een harde zuidwester met flinke rukwinden hebben we tegen. Het is echt een wonder dat mijn vizier zo goed blijft zitten. Bij zijwind komt hij soms tegen mijn wang, maar ik voel daardoor ook helemaal niks van de wind. Tijdens een flinke regenbui zet ik mijn pet op en voel ik eigenlijk niks van de regen. Een dakje heb ik bij dit soort weer niet meer nodig. Totdat een flinke rukwind mijn pet meeneemt. We stoppen even maar hij vliegt al over een weiland...wie hem vindt mag hem hebben. De eerste 40 km door de polder zijn zwaar. Weer koffie bij de Hema, maar nu met 3 velomobielen. Brug op voor Nijkerk schiet de ketting er 2 keer af bij Astrid. De voorderailleur moet beter afgesteld worden denk ik. We komen niet meer boven de 25 door de felle wind. In Amersfoort begint mijn rechter knie wat te zeuren. Ik bedenk dat ik nog dubbelzijdig klittenband heb en maak er een patella-bandje van: door hem stevig nét onder mijn knieschijf vast te zetten wordt de knieschijf "gelift" en dit kan dit soort pijntjes verhelpen. En verrek...het helpt nog ook. Ik kan zelfs weer een wat zwaarder verzet rijden. Om 7 uur rijden we Tricht binnen en heeft mijn vrouw een heerlijke pan spaghetti klaar. Na een gezellige maaltijd moeten Herman en Astrid nog 13 km naar Zaltbommel en mag ik mijn dampende bad in. Klasse Astrid, dit was een al meteen een zware eerste rit maar prima uitgereden !

Geen opmerkingen: